Giacomo Agostini

(การออกเสียงภาษาอิตาลีเกิดเมื่อวันที่ 16 มิถุนายน พ.ศ. 2485) เป็นนักแข่งรถมอเตอร์ไซค์ระดับโลกกรังด์ปรีซ์ที่ครองแชมป์โลกหลายสมัย Nicknamed Ago ที่มีสถิติการชนะ 122 Grand Prix และ 15 รายการ World Championships ของเหล่านี้ 68 ชนะและ 8 ชื่อมาในชั้นเรียน 500cc ส่วนที่เหลือในชั้นเรียน 350cc สำหรับความสำเร็จที่ไม่มีใครเทียบมาก่อนเหล่านี้ซึ่งได้รับตลอดระยะเวลาการทำงานที่ยาวนานถึง 17 ปีเขาได้รับการยกย่องอย่างกว้างขวางว่าเป็นคู่แข่งที่มีคุณสมบัติเหมาะสมที่สุดในการเป็นผู้ขับขี่ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดตลอดกาล ในปี 2010 Agostini ได้รับการขนานนามว่าเป็น FIM Legend สำหรับการขี่จักรยานยนต์ของเขา ความสำเร็จ อาชีพช่วงต้น Agostini เกิดที่เบรสเซียแคว้นลอมบาร์เดียให้กับพ่อออเรลิโออโกสติติและมาเรียวิตโตเรีย ครอบครัวของเขามาจาก Lovere ที่พ่อของเขาทำงานในสภาเมืองท้องถิ่น พี่ชายคนโตของพี่สี่คนแรก Agostini ต้องขโมยไปแข่งขันครั้งแรกในเหตุการณ์ปีนเขาและในการแข่งรถบนถนนพ่อของเขาไม่เห็นด้วยกับการแข่งมอเตอร์ไซค์ของลูกชายของเขาและทำทุกอย่างที่ทำได้เพื่อชักชวนให้เขาไม่แข่ง ในที่สุดพ่อของเขาก็ตกลงกับการแข่งของเขาและเขาก็ชนะการแข่งขันชิงแชมป์อิตาลี 175cc 175cc บนโมรินี เขาหยุดพักเมื่อผู้ขับขี่โรงงาน Morini Tarquinio Provini ออกจากทีมเพื่อไปหา Benelli อัลฟอนโซโมรินีถึงกับจ้างหนุ่มสาว Agostini ให้มานั่งแทนเขา ในปี 1964,

สนับสนุนโดยLucaclub88

เว็ปบา คา ร่า ออน ไลน์ ที่ดีที่สุดในแปดโลก

Agostini จะชนะตำแหน่ง 350cc อิตาลีและพิสูจน์ความสามารถของเขาโดยจบที่สี่ใน Italian Grand Prix ที่ Monza ประชันกับโลก ผลลัพธ์เหล่านี้ดึงดูดสายตาของเคานต์โดเมนิโก้ออกัสต้าที่เซ็นต์อกอสตินี่เพื่อลงสมัครรับตำแหน่ง MV ออกัสต้าในฐานะเพื่อนร่วมทีมของไมค์เฮลวูด จากนั้นก็ต่อสู้ Agostini ต่อสู้ตลอดฤดูกาลกับ Jim Redman ของ Honda สำหรับการแข่งขันชิงแชมป์โลก 2508 350cc ดูเหมือนว่าเขาจะได้รับตำแหน่งเมื่อเขานำรอบสุดท้ายในญี่ปุ่นที่ซูซูกะเซอร์เมื่อจักรยานของเขาล้มเหลวเขาส่งชื่อให้เรดแมน [4] Giacomo Agostini (1968) ในตอนท้ายของฤดูกาล 1965 Hailwood ออกไปสมทบกับฮอนด้าเนื่องจากเขาเหนื่อยที่จะทำงานกับ Count Agusta ที่ยากลำบาก ด้วยการที่ Agostini กลายเป็นผู้ขับขี่ MV Agusta อันดับต้น ๆ เขาจึงตอบรับด้วยการคว้าตำแหน่ง 500cc เจ็ดปีติดต่อกันสำหรับโรงงานอิตาลี นอกจากนี้เขายังจะได้รับตำแหน่ง 350cc เจ็ดครั้งติดต่อกันและชนะ 10 Isle of Man TT ในเวลานั้น Isle of Man TT และ Ulster Grand Prixs ได้รับรางวัลเป็นประจำโดยนักขี่ม้า Anglophonic (ส่วนใหญ่เป็นชาวอังกฤษ) นอกเหนือจากความสำเร็จของ Agostini ที่ TT เขายังได้รับรางวัล 7 Ulster Grand Prix จากการแข่งขันเขาเป็นผู้ขับขี่ที่ไม่ใช่ชาวอังกฤษเพียงคนเดียวที่ประสบความสำเร็จเช่นเดียวกันในการแข่งมอเตอร์ไซค์อังกฤษเหล่านี้ซึ่งเป็นการแข่งขันมอเตอร์ไซค์ที่ยากที่สุดในโลก ในเวลา ในปี 1967 เขาต่อสู้ Hailwood ในหนึ่งฤดูกาลที่น่าทึ่งที่สุดในประวัติศาสตร์ Grand Prix ผู้ขับขี่แต่ละคนมีชัยชนะ 5 ครั้งก่อนการแข่งขันชิงแชมป์ได้รับการตัดสินด้วยความโปรดปรานของ Agostini ในการแข่งขันรอบสุดท้ายของฤดูกาล Mike Hailwood (63) และ Agostini (1) ในการแข่งขัน 1969 500 cc ที่ Riccione street Circuit ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของ Temporada Romagnola ชุดแข่งรถบนถนนในอิตาลี Agostini บน MV Agusta ขนาด 350 ซีซีในระหว่างการฝึกสำหรับ 1976 German Grand Prix ที่Nürburgring Agostini ทิ้งระเบิดบนโลกกรังด์ปรีซ์เมื่อเขาประกาศว่าเขาจะไม่แข่งอีกครั้งในเกาะแมน TT

หลังจากการตายของเพื่อนสนิทของเขา Gilberto Parlotti ระหว่าง 2515 ทีที เขาคิดว่าวงจร 37 ไมล์ไม่ปลอดภัยสำหรับการแข่งขันชิงแชมป์โลก ในเวลานั้น TT เป็นสนามแข่งมอเตอร์ไซค์ที่มีชื่อเสียงที่สุด นักขี่ยอดนิยมคนอื่น ๆ เข้าร่วมคว่ำบาตรเหตุการณ์และในปี 1977 เหตุการณ์ดังกล่าวเกิดขึ้นจากตารางการแข่งขันกรังด์ปรีซ์ Agostini ประหลาดใจกับโลกแห่งการแข่งรถเมื่อเขาประกาศว่าเขาจะออกจาก MV Agusta เพื่อขี่ยามาฮ่าในฤดูกาล 1974 ในการออกนอกบ้านครั้งแรกของเขาสำหรับโรงงานญี่ปุ่นเขาได้รับรางวัลอันทรงเกียรติ Daytona 200 ซึ่งเป็นการแข่งขันมอเตอร์ไซค์รอบปฐมทัศน์ของอเมริกา เขาอ้างสิทธิ์ในการแข่งขันชิงแชมป์โลกปี 1974 350cc แต่อาการบาดเจ็บและปัญหาทางกลทำให้เขาไม่ได้รับรางวัล 500cc เขาดีดตัวขึ้นและได้รับรางวัลชื่อ 1975 500cc เป็นครั้งแรกที่เครื่องจักรสองจังหวะชนะการแข่งขันระดับพรีเมียร์ แชมป์ปี 1975 จะเป็นตำแหน่งสุดท้ายของโลกสำหรับชาวอิตาลีวัย 33 ปี ในปี 1976 เขาขี่มอเตอร์ไซค์ทั้ง Yamaha และ MV ในระดับ 500cc แต่วิ่งเพียงครั้งเดียวใน 350cc เพื่อชนะใน Assen สำหรับNürburgringที่ท้าทายเขาเลือก MV Agusta 500cc และนำไปสู่ชัยชนะชนะ Grand Prix สุดท้ายสำหรับตัวเขาเองยี่ห้อและสุดท้ายสำหรับเครื่องยนต์สี่จังหวะในระดับ 500cc เขาออกจากการแข่งขันมอเตอร์ไซค์หลังจากจบฤดูกาลที่ 6 ในปี 1977 ซึ่งเขาได้ลงแข่งในการแข่งความอดทน 750 ซีซีสำหรับยามาฮ่า