พวกเขาพบอัตราการเกิดหัวใจวายหรือโรคหลอดเลือดสมองที่สูงใกล้เคียงกันในช่วง 0-60 และ 61-120 วันหลังจากเกิดโรคเกาต์ เมื่อเทียบกับช่วงเวลาอื่น เมื่อพวกเขาใช้ข้อมูลจากเฉพาะผู้ป่วยที่ได้รับคำปรึกษาเกี่ยวกับ โรคเกาต์ และมีอาการหัวใจวายหรือ จังหวะ. สิ่งนี้ทำให้การค้นพบที่ว่าการลุกลามของโรคเกาต์มีความสัมพันธ์กับการเพิ่มขึ้นของเหตุการณ์หัวใจและหลอดเลือดชั่วคราวหลังการลุกลาม อัตราต่อรองและอัตราที่เพิ่มขึ้นยังคงมีอยู่เมื่อผู้ที่มีโรคหัวใจหรือโรคหลอดเลือดสมองอยู่ก่อนแล้วก่อนที่จะมีการวินิจฉัยโรคเกาต์ และเมื่อมีการพิจารณาระยะเวลาการสัมผัสที่สั้นกว่า เช่น 0-15 และ 16-30 วันก่อนหัวใจวายหรือโรคหลอดเลือดสมองผู้ป่วยโรคเกาต์ที่เสียชีวิตจากอาการหัวใจวายหรือโรคหลอดเลือดสมองมีโอกาสเกิดโรคเกาต์กำเริบมากกว่าสี่เท่าในช่วง 0-60 วันก่อนหน้า และมากกว่าสองเท่าของอัตราการลุกลามของโรคเกาต์ในช่วง 61-120 วันก่อนหน้า